over zuchten en zo

 ZUCHT – BERNARD DEWULF

Er zijn onder de mensen zuchters en niet-zuchters. Over de laatsten valt weinig te vertellen. Zij leiden een onbegrijpelijk bestaan. De eersten overleven in twee soorten.
Er zijn de altijdzuchters. Dat zijn vervelende mensen. Zij doen het uit een teveel, een teveel aan ik. Immer zuchtend vestigen zij de aandacht op de aandacht die zij immer behoeven. Zij zuchten zelfzuchtig.

Interessanter zijn de ware zuchters. Zij doseren. Zij doen dat niet zelf, hun aard doet dat, als een zelfregulerend mechanisme. In tegenstelling tot de eerder genoemden doen zij het uit een tekort. Waaraan, dat weten zij niet. Net daarom doen ze het. Hun zuchten zijn ingegeven door een Vraag – die onverbeterlijk is verwoord door de meest bevlogen zuchter onze dichters, Gezelle: “Wat weegt er op mijn hert dat mij tot zuchten praamt?” Elke ware zuchter begrijpt de volkomenheid van deze verzuchting.

Onder de ware zuchters is het goed toeven. Je herkent ze al voor ze iets gezegd hebben. In den beginne immers was de zucht. Zij kunnen ook het hele raadsel van de schepping erin vatten. Iets in hen zorgt voor een metrisch haast feilloze herhaling van de oerzucht. Hun betoog, hun bestaan is daardoor geordend. Zij leven, hoe rusteloos ook, op het ritme van de zucht.

Een zucht is lucht. Toch komt hij niet uit het lichaam, dat is slechts schijn. Hij komt uit iets anders. Wat dat precies is, weten wij niet. Ook daarom, vooral daarom, doen we het. Zuchtend proberen wij de herkomst van ons zuchten te begrijpen.

PONTE DEI SOSPIRI

ponte_sospiri.jpgAntonio Contino’s brug over het Rio di Palazzo in Venetië werd gebouwd in het jaar 1600 om de gevangenis en kerkers van het Dogenpaleis, “Prigioni “ genoemd, te verbinden met de rijk gedecoreerde kamers en zalen van het Dogenpaleis. De de ter dood veroordeelden werden geleid over het kanaal naar de gevangenis. De brug kreeg de naam “Brug der zuchten” in de 19e eeuw mee door Lord Byron. Hij beweerde dat de tot dood veroordeelden een blik op het kanaal wierpen en een laatste keer een zucht uitbliezen vooraleer ze naar de kerkers moesten. In de realiteit waren de willekeurige executies al geschiedenis wanneer de brug werd gebouwd.

 

mail: blogderzuchten@hotmail.com

ver·zuch·ting (de ~ (v.), ~en)

1 zuchtend geuite klacht of wens
over·pein·zing (de ~ (v.), ~en)

1 hetgeen overdacht wordt => bespiegeling, contemplatie, overdenking, overweging, reflectie

zucht1 (de ~ (m.), ~en)

1 sterke, met enig geruis gepaard gaande uitademing
2 tocht, luchtstroom
zucht2 (de ~)

1 begeerte
2 overdreven, ziekelijke begeerte
3 eerste afscheiding van melk in de borsten van een zwangere vrouw
-zucht (de ~)

1 ziekelijke of overdreven geneigdheid tot wat het eerste lid noemt
zuch·ten (onov.ww.)

1 met kracht hoorbaar uitademen
2 zuchten slaken als uiting van verdriet, pijn, vermoeidheid enz.
zuch·ten naar (ww.)

1 smachten naar
zucht·je (het ~)

 

17 gedachten over “over zuchten en zo”

  1. Je kan zuchten bij wijze van ontspanning,dan zeg je aaaahhhhh!, bij wijze van tegenzin,verveling,ontmoediging…dan zeg je pfff! Maar je kan ook zuchten bij wijze van opluchting. Dan zeg je oef! bv. als je iets verloren waande en het dan terugvindt in een mooie nieuwe verpakking.

  2. Zullen we je nu aanspreken met:”beste blogderzuchten” of mag het iets minder zijn? Mevrouw of Mijnheer Zucht? Sospiro?
    Zuchtje?… U zegt het maar, een naam is tenslotte niet zonder belang.

  3. Aïda is de naam Mevrouw, in de laatste ronde bleven Lucrezia (Borgia) en Aïda over, maar Aïda lag dichter bij het origineel qua uitspraak, dat heeft de doorslag gegeven.

  4. Mijn blog had wat meer pit nodig, nu mijn leven dat ook weer meer en meer begint te krijgen.

    Voordelen van de nieuwe lay-out:

    – de look is op het eerste gezicht toch zwart/grijzig, terwijl de tekst op een witte achtergrond verschijnt, wat veel mensen blijkbaar toch veel aangenamer vinden om te lezen
    – Er is een automatische weergave van het volgende en vorige bericht bij elk stukje
    – Drie kolommen = veel informatie

    Nadelen:

    Spijtig dat alles in die zijkolommen onderlijnd is. Overbodig en te druk, stoort me maar ik neem het er wel bij.
    Het olijfgroen, de kleur van hoofdingen en links of quotes in mijn berichten, past niet meer.
    Alle foto’s zijn te groot, ik zou ze stuk voor stuk moeten verkleinen om te passen in de lay-out.

  5. Als reactie op deze schone verzuchting, uit ik mijn verzuchting: Jouw schrijven heeft mij doen zuchten en laten stilstaan bij het zuchten. Zuchtend vraag ik mij af wie zulke mooie verzuchtingen in de zucht des tijds weet neer te schrijven…

  6. “Zucht” Een stukje ooit heel lang geleden in de Morgen van Bernard Dewulf. Je weet wel, op die eerste pagina. Raak. Ik knipte het uit. Het zat in mijn agenda en ik las het omzeggens wekelijks. Waar kon dit wondermooi schrijfsel beter een plaats hebben dan op mijn blog. Nog even en ik ken het uit mijn hoofd. En word er elke keer weer even stil van.

  7. Zuchten kan goed zijn voor de gezondheid.
    Klagen is slecht voor de maag.
    Is zuchten door te klagen slecht of goed?

    Hou het goeie blogwerk vol!

  8. beste,

    wanneer stopt het een berichtjes te sturen als ik de grens overgaat, ik rij tientallen keren de grens over en steeds weer die amnetantie SMSsen, ik heb hier al eerder overgeklaagd en dan ging het goed, nee herlaadkaart is het weer van het oude.
    0497-88.04.36

    R.Duyndam

Geef een reactie op duyndam Reactie annuleren