Ricky Gervais – blog der zuchten

EXTRA’S – SEIZOEN 1&2&CHRISTMASSPECIAL – RICKY GERVAIS

Ik amuseer me enorm met Extra’s. Extra’s gaat over figuranten op een filmset. Van de briljante Ricky Gervais. Met grote sterren die zich van een heel andere kant laten zien. Maar telkens wanneer ik weer eens een afleverig bekijk, vraag ik me af of dit voor andere mensen die de filmwereld niet of minder goed kennen even grappig is. Of die beseffen hoe herkenbaar het is en hoe het strookt met de realiteit. En net daardoor zo bijzonder geestig is.

Ik heb er jaren mee te maken gehad, met figuranten. Honderden heb ik er rechtstreeks of onrechtstreeks uitbetaald, massa’s figurantenfiches zijn door mijn handen gegaan voor verwerking. Begrijpelijk toch dat ik even gegniffeld heb toen ik indertijd deze log las. “Onze” serie.

Een figurant is een geval apart. ’t Is te zeggen, als je de kans hebt en het interesseert je, pak het dan zeker eens mee want het is een leerrijke ervaring. Op een set staan, ervaren hoe alles werkt en in elkaar zit, leuk en interessant. Voor één keer. De volgende keren is het vooral saai. Wachten. Nog wachten. Geduld. Je kan een filmcrew treffen die je respecteert, maar voor hetzelfde geld behandelen ze je als een decorstuk. Zelf deed ik het ook een paar keer. De eerste keren omdat ik vind dat je als je in die sector werkt moet weten waarover je het hebt. En de volgende keren om iemand een plezier te doen. Dat moet soms ook.

Het fenomeen figurant. Die andere categorie. De mensen die het blijven doen en in je database zitten en telkens terugkomen. Waarom, dat is me een raadsel. Slecht betaald. Het is bijna uitbuiting. Waarom gaat iemand voor een habbekrats een hele dag in de kou staan om twee keer heen en weer te lopen op de achtergrond? Of om in een tribune te zitten als een onzichtbaar stipje? Omdat ze toch graag bij die wereld willen behoren? Hoopt de figurant dat hij ooit eens zal ontdekt worden? Voor zover ik weet is er nog geen enkele figurant geweest die de plaats van de hoofdrolspeler mocht innemen toen die niet kwam opdagen. Verwachten ze dat de roem van de ster op hen afstraalt? Ietwat begrijpelijk wanneer het film betreft. Maar in reclame spelen slechts uitzonderlijk sterren. Toch in Vlaanderen.

Steeds kwam je dezelfde namen tegen. Soms was niemand uit de database beschikbaar, zaten ze op een andere set. Dan werd er geïmproviseerd en leek het of de volledige Albanese maffia of de presidentiële Congolese familie figureerde, afgaande op de namen. Het was dan een hele klus om de handschriften op de figuratiefiches te ontcijferen. Al hamerde je er elke keer op bij de producers. Uiteindelijk maakte je er gewoon maar wat van, Oulala Wazda. Wilený Pergòla. Halal Daarzie. Kiekeboegewijs.

Voor het laatste spotje van Sporza, dit voorjaar, passeerde een figurantenfiche waar het bedrag me opviel. Een figurant die zoveel meer dan gewoonlijk betaald werd, daar was iets (mis) mee. En de naam was amper te lezen.

Ik: Zeg, wéér zo’n karamellennaam, kunnen jullie daar nu nooit eens op letten of die namen goed ingevuld zijn?!! Trouwens, vreemd dat die zoveel meer krijgt, is dit een geval apart?
Productie-assistente: Wie is’t? Er waren maar twee figuranten.
Ik: Tja, dat probeer ik te ontcijferen. Sugar Jackson ofzoiets. Als dat geen nepnaam is, hihi.

Neen, ik heb geen interesse voor en verstand van sport, en ja, ik weet ondertussen al lang wie dit is.