X

In juli zal ik 15 jaar op Twitter zitten.
Ik heb me in de beginjaren heel erg geamuseerd maar stilaan veranderde Twitter enorm. Tijdens mijn ziekte was het een ‘gezonde’ uitlaatklep. Ik ben een anonieme X’er wat me kwalijk genomen wordt door een bepaalde groep, maar ik leef onder het motto ‘pour vivre heureux, vivons cachés’.

Toen ik 2 jaar geleden opnieuw de diagnose kreeg en ik dacht ‘gezond’ te blijven op twitter zoals tien jaar geleden was er al zoveel veranderend dat ik amper nog reacties kreeg, mijn uitlaatklep was verdwenen. Er zijn exclusieve groepjes ontstaan, gevatte mensen met wie je door het algoritme niet in verbinding geraakt, mensen met zoveel volgers dat je niet eens opgemerkt wordt en in eigendunk zwelgende lui die je negeren, bij wie er weinig waarde wordt gehecht aan je mening of reactie als je geen belangrijke naam of functie hebt. Je bent nergens expert in ook al heb heb zoveel levenservaring.

En dan is er nog het kleine groepje dat gelukkig wel opmerkt. Halleluja.

ik heb er lang over gedaan om te ontdekken wat ik waard ben maar op X wordt dat onderschat. Ik ben geboren en getogen in de horeca, zeer leerrijk zeker wat betreft mensenkennis en onze discotheektijd was professioneel de mooiste tijd in mijn leven. Ik heb 20 jaar in de filmproductie gewerkt, best wel met verwezenlijkingen van naam. Ik ben gepassioneerd door architectuur en binnenhuisinrichting, met een voorkeur voor Mid-Century stijl. Ik ben verzot op film en een fervente TV-kijker. Ik volg politiek op de voet.Ik ben ook nog een bevlogen tuinier. ik hou van mode, stijl, levenskunst en muziek. Van alles wat het leven mooi maakt.

(En ondertussen ook ervaringsdeskundige in kanker.)

Iemand zei me dat ik niet langer kan doen op twitter alsof alles goed gaat.
Benieuwd hoeveel reacties mijn zieke ik zal krijgen.
Die ik nu eigenlijk ook niet wil krijgen.